نمایشگاه مِیکر (Maker Faire) از نسل بعدی خانم‌های مخترع الهام می‌گیرد.
حضور در نمایشگاه میکر نیویورک رکورد زده است و سریع‌تر از قانون مور در حال گسترش در سراسر جهان است. هر بار تعداد خانم‌هایی که از سراسر جهان در این نمایشگاه شرکت می‌کنند بیشتر و بیشتر می‌شود این خانم‌ها از پیچ و تاب حوادث و رویدادها عبور می‌کنند تا اختراعات خود را با جهانیان به اشتراک بگذارند و به دیگران الهام ببخشند.
طی ده سال اخیر جنبش میکر فضای امنی برای خانم‌ها و دختران فعال در زمینه‌ی تکنولوژی فراهم آورده است تا شخصیت نرد درون خود را به راحتی در آن بروز دهند.
در نمایشگاه میکر نیویورک چهار نفر از مادران اختراعات جدید را ملاقات کرده‌ایم که در ادامه با آن‌ها آشنا می‌شویم.
بتانی کوبی (Bethany Koby)
بتانی کوبی قبل از هر چیز یک مادر است، و نیز طراح و بنیانگذار فناوری‌هایی هست که زندگی ما را نجات می‌دهند، او بنیانگذار شرکتی است که تولیدکننده‌ی کیت‌های گجت DIY است و فرصت جدیدی را برای کودکان و خانواده‌ها و مربیان آن‌ها فراهم می‌آورد که یادگیری خود را به کمک فناوری این محصولات پیش برند و هر آنچه که دوست دارند با آن بسازند.
کوبی در مصاحبه‌ای گفته است:
درک اغلب جوانان از تکنولوژی و فناوری‌های جدید تنها یک صفحه نمایش است. در حالی که جهان فناوری‌های پیشرفته بسیار بزرگتر از یک صفحه‌ی نمایش است.
هدف کوبی کمک به کودکان با استفاده از فناوری‌های جدید است تا آن‌ها را به جای مصرف‌کننده به سازنده تبدیل کند. برای این منظور او این امکان را برای مشتریان فراهم می‌کند که به کمک ابزارهای تکنولوژیکی آنچه را که دوست دارند بسازند. در این پروسه یادگیری علاوه بر مرحله‌ی پردازش در طی فرآیند ایجاد نیز انجام می‌گیرد. همین موضوع باعث تغییر رابطه‌ی بین اشیا و دیگر عوامل درگیر در فرآیند می‌شود.
هنگام استفاده از این محصولات کاربران کاملا درگیر سوار کردن قطعات می‌شوند و کوبی مرحله به مرحله به آن‌ها می‌گوید که چگونه باید مراحل صفر تا آخر را پیش برند.
در طراحی فناوری‌هایی که زندگی ما را نجات خواهند داد از کیت‌هایی استفاده شده است که مطابق با سلیقه‌ی نوجوانان بوده و شامل علاقه‌مندی‌های بچه‌ها مثل گیم، دوچرخه‌سواری و موسیقی باشد.
از نظر کوبی ذهن یک کودک ۱۲ ساله همواره در اوج خلاقیت خود قرار دارد. اما او در این مورد می‌گوید:
هدف من این نیست که یک برد و تعدادی سنسور جلوی یک دختر بچه‌ی ۱۲ ساله قرار دهیم و به او بگوییم از برنامه‌نویسی این برد لذت ببر.
در عوض کوبی در نظر دارد این امکان را برای کودکان فراهم کند که با استفاده از قطعات الکترونیکی برای خود یک چیز عالی ایجاد کنند که بتوانند آن را بپوشند و یا از استفاده‌ی آن لذت ببرند و هیجان این نوآوری باعث شود که برای ساخت چیزهایی جدیدتر اقدام کنند.
هدف کوبی الهام بخشی به نسل جدید است و در تلاش است که آن‌ها را خلاق بار بیاورد.
آیاه بی‌دیر (Ayah Bdeir)
آیاه بی‌دیر حاضر به قبول مدارهای الکترونیکی که خودش به آن‌ها "بلوک‌های ساختمانی برای زمان" می‌گوید و تنها در دسترس کارشناسان قرار دارد نبود. به همین دلیل این مهندس، مخترع، نوآور و هنرمند کاری انجام داد تا بتواند از طریق آن این اصل را برای همیشه تغییر دهد. از همین رو به توسعه‌ی littleBits پرداخت که سیستم منبع بازی از مدارهای ماجولار است که از طریق آهنربا به هم متصل می‌شوند.
بی‌دیر در مصاحبه‌ی خود با فوربز گفته است:
هدف من دموکراتیزه کردن صنعت سخت‌افزار است تا سبب بروز انقلابی در این زمینه شده و این قطعات را همه جا قابل دسترس گرداند.
در نتیجه نیازی نیست کاربران مهندس باشند یا تجربه‌‌ی برنامه‌نویسی، سیم‌کشی یا لحیم‌کاری داشته باشند تا بتوانند از این قطعات استفاده کنند. و عوض صرف وقت برای سر هم کردن مدارهای پیچیده به کمک این محصول هر آنچه را که نیاز دارند به شکل مجازی پیاده‌سازی کنند.
به علاوه برای ایجاد ماژول‌هایی با چراغ، صدا، موتور و سنسور، بی‌دیر نمایشگاه میکر ۲۰۱۴ را شکل داد تا با کمک آن بتواند نرم‌افزاری ایجاد کند تا به کاربران کمک کند که به وسیله‌ی آن وسایل پیچیده‌تری بسازند. و در همین سال در MakerCon نیویورک bitLab را به عنوان فروشگاهی نرم‌افزاری برای سخت‌افزارها معرفی کرد.
تا به امروز littleBits برای ایجاد وسایلی مثل ربات‌های کنترل از راه دور، آلات موسیقی و ... استفاده می‌شود. و علاوه بر آن در برنامه‌ی TEDWomen دو نفر از ارائه‌دهندگان از اختراعات خود که مبنی بر littleBits بود رونمایی کردند.
یکی از مخترعان به نام کریستینا مرکاندو از LittleBits استفاده کرده است تا نمونه‌ی اولیه‌ی یک حلقه‌ی هوشمند که به اینترنت متصل می‌شود و اطلاعاتی مثل تماس‌های ضروری و قرارهای ملاقات را با دست‌کننده‌ی حلقه به اشتراک می‌گذارد. گیتاریست معروف کاکی کینگ نیز یک نمایش چندرسانه‌ای با این کیت‌ها ایجاد کرده است تا از گیتار خود برای ایجاد یک جلوه‌ی ویژه از نمایش ویدئویی استفاده کند.
بی‌دیر دارای مدرک کارشناسی ارشد از آزمایشگاه رسانه‌ی دانشگاه MIT است و در دانشگاه نیویورک نیز تدریس می‌کند، به علاوه بخشی از زمان خود را نیز به تدریس به دختران جوان در حوزه‌ی علم و فناوری اختصاص می‌دهد.
بی‌دیر می‌گوید:
ما در تلاشیم تا جهان را به همکاری، اختراع و خلاقیت تشویق کنیم.
اناک ویپریچت (Anouk Wipprecht)
از نظر اناک ویپریچت دنیای مد یکی از مهمترین جزئیات یعنی میکروکنترلرها را از دست داده است.
برای مقابله با این موضوع، این طراح هنر، مد و فناوری را برای ایجاد یک برند جدید از لباس رباتیک با هم ترکیب کرده است. در دنیای مد، اناک یک ربات با تکنولوژی پوشیدنی ایجاد کرده است و در آن تمام اصول را در هم شکسته است. او در چند سال اخیر لباس‌های هوشمندی را به کمک تکنولوژی‌های اینتل و Audi طراحی کرده است.
کارهای او به طور مرتب در مجله‌ی make چاپ می‌شوند. او مجذوب ترکیب هوش‌مصنوعی و طراحی لباس‌ها برای ایجاد پوشیدنی‌های الکترونیکی است. Wipprecht پیراهن‌هایی را طراحی و مهندسی می‌کند که از نظر بصری آنچنان هم خیره کننده نیستند اما از نظر ارائه‌ی خدمات پوشیدنی راه‌های غیرمنتظره‌ای ارائه می‌دهد.
Synapse Dress که بر امواج مغزی نظارت دارد با حالت‌های احساسی پوشنده‌ی لباس ارتباط برقرار می‌کند. Smoke Dress به محض تشخیص حرکت به سمت پوشنده‌ی آن لباس از خود دود مصنوعی ساطع می‌کند. و نوع دیگری از لباس با عنوان Intimacy 2.0 فیدبک‌های بیولوژیکی از پوشنده‌ی خود دریافت می‌کند و بسته به آن‌ها ماتی رنگ آن کم و زیاد می‌شود.
ویپریچت یک طوفان فکری از جریان الکتریکی با رونمایی از Faraday Dress در سال ۲۰۱۴ ایجاد کرد. سپس در سال ۲۰۱۵ نیز با رونمایی از لباس جذاب و دیدنی Spider Dress جنجالی دیگر به پا کرد. این لباس شامل اندام‌هایی است که به واکنش‌های بیومتریک پوشنده‌ی آن پاسخ می‌دهد و به عنوان محرکی خارجی برای ارتباطات بصری حالات عاطفی پوشنده‌ی لباس است.
او اخیراً پروژه‌ی صداساز خودکار خود را تکمیل کرده است که در آن به تقاطع آینده‌ی ماشین‌های هوشمند و مدهای هوشمند رسیده است.
بسیاری از اختراعات خلاقانه‌ی او از Intel Edison قدرت گرفته است که یک میکرو کنترلر با اندازه‌ای حدود یک تمبر است که دارای وایرلس بوده و می‌تواند از این طریق با سایر دستگاها ارتباط برقرار کند.
ویپریچت اخیرا گفته است که لباس‌هایی که من طراحی کرده‌ام دارای ضربان قلبی است که توسط یک میکروکنترلر ایجاد می‌شود و با باتری تغذیه می‌گردد.
بکی استرن (Becky Stern)
آیا می‌خواهید با جدیدترین پوشیدنی تکنولوژیکی جهان آشنا شوید؟ می‌توانید نمایش زنده‌ی موجود در یوتیوب را که مربوط به پوشیدنی‌های الکترونیکی بکی استرن است تماشا کنید.
بکی استرن مدیر پوشیدنی‌های الکترونیکی Adafruit است که یک شرکت سخت‌افزاری منبع باز است که کار آن طراحی و فروش محصولات الکترونیکی و لوازم جانبی است. این شرکت همچنین به تولید منابع آموزشی نیز می‌پردازد.
استرن دارای مدرک طراحی و تکنولوژی از پارسونز است که به ترکیب پارچه و الکترونیک می‌پردازد تا پوشیدنی‌های جالبی طراحی کند. او آموزش‌های لازم را نیز برای کسانی که از پروژه‌ی او به عنوان نقطه‌ی شروع منحصر به فردی برای کارهای خود استفاده می‌کنند تهیه می‌کند.
استرن در مقاله‌ی اخیر خود گفته است:
ایده‌های این پوشیدنی‌های جدید می‌تواند از مفاهیمی مانند حفاظت، بیان، شیطنت، کنجکاوی، مشاهده و فعالیت ناشی شود.
از طرفی این پوشیدنی به نوعی به معنای الهام بخشیدن به دیگران برای یادگیری مهارت‌های جدید مانند برنامه‌نویسی یا دوخت با موضوع رسانه است. بنابراین اگر بخواهید یکی از این لباس‌ها داشته باشید باید خودتان به طراحی آن بپردازید.
از جمله پروژه‌های این شرکت می‌توان به دستکش‌های گوشی‌های هوشمند، ساعت مچی NeoGeo که دارای GPS است و ... اشاره کرد.
استرن در مصاحبه‌ی اخیر خود گفته است که هدف او آموزش مردم برای بهره‌گیری از قدرت خود برای ایجاد تکنولوژی‌های پوشیدنی منحصر به فرد است.
او می‌گوید:
من از این‌که می‌بینم خانواده‌ها به دختر کوچولوی خود کمک می‌کنند تا تاج پرنسسی نورانی برای خود بسازند، بسیار خوشحالم زیرا این امر باعث می‌شود تا این کودکان در آینده با اعتماد به نفس بیش‌تری به بهره‌گیری از تکنولوژی بپردازند.
جهیزیه عروس
