آیا می‌توانیم به اینترنت که تبدیل به سلاحی برای دولت‌ها شده است اعتماد کنیم؟ پس از نشسست یک روزه در برازیلیا، مذاکره‌کنندگان از کشورهای برزیل و اروپا قراردادی برای ذخیره یک کابل فیبر نوری ۱۸۵میلیون دلاری از فورتالزا تا لیسبون امضا کردند.
این کابل توسط کنسرسیومی از شرکت‌های اسپانیایی و برزیلی پیاده سازی خواهد شد. به گفته رئیس‌جمهور برزیل -دیلما روسف- این پروژه برای حمایت از آزادی طراحی شده است. آن‌ها اینترنت ارائه‌شده توسط آمریکای جنوبی که امکان جاسوسی را برای دولت آمریکا فراهم می‌کند، نمی‌خواهند.
اسنادی که توسط ادوارد اسنودن افشا شد نشان داد که سازمان امنیت ملی ایالت‌متحده و همتای آن در بریتانیا به صورت مخفیانه بر جهانیان نظارت دارند. این افشاگری‌ها، جاسوسی از ۲۹ مقام دولتی برزیل را اثبات کرد و هم‌چنین صدها نفر از جمله شرکت پتروبراس (شرکت نفت برزیل) ادعا کردند که مورد جاسوسی قرار گرفته‌اند.
سوال مهمی که اکنون مطرح است این است که افشاگری‌های اسنودن چه تاثیری بر کسب‌وکارهای فناوری داشته است؟ برخی پیامدهای آن در حال حاضر قابل مشاهده است، در حال حاضر مردم طرفدار برنامه‌هایی هستند که در آن‌ها ناشناخته بمانند، شرکت‌های اینترنتی بزرگ مانند گوگل در تلاش هستند تا تمام ارتباطات خود را رمزگذاری کنند. در آلمان قانون‌گذاران در حال بحث برای ایجاد یک شبکه‌ی ارتباطی در کل اروپا هستند.
بنابراین این خطر وجود دارد که اینترنت به شبکه‌های ملی کوچک‌تر و حفاظت‌شده تبدیل شود. برای مثال کابل جدید برزیل دسترسی به اینترنت را مانند فایروال بزرگ چین (بزرگ‌ترین سیستم سانسور آنلاین جهان) کرده است و در روسیه تماس با دولتیان از طریق اسکایپ منع شده است. بنابراین ملت‌ها در حال محدود کردن دسترسی به شبکه هستند، در نتیجه برخی معتقدند اینترنت فعلی در حال سقوط است.
تحلیلگران از جمله تحقیقات فورستر به دلیل سوءظن مصرف‌کنندگان میلیاردها دلار ضرر و زیان برای خدمات اینترنتی آمریکا مانند دراپ‌باکس و آمازون پیش‌بینی می‌کنند. جیمز لوئیس مدیر برنامه‌های استراتژیک واشنگتن دی سی می‌گوید:
در پی افشاگری‌های اسنودن زیرساخت‌های اینترنت آمریکا غیرقابل اعتماد شناخته شدند و مردم در حال حاضر به دنبال جایگزینی برای آن هستند. تخمین زده شده که شرکت‌های آمریکایی در یک سال حدود ۲۵۰ میلیارد دلار از دست بدهند.
این اتفاقات باعث می‌شوند که امنیت شبکه شتاب پیدا کند و یا به صورت کلی نابود شود. زیرا بسیاری از شرکت‌ها از پخش بهترین ایده‌های خود روی اینترنت وحشت‌زده خواهند شد. اخیرا در یک گزارش نشان داده شد که پس از افشاگری‌های اسنودن دولت روسیه سفارش ۱۵۰۰ دلاری برای ماشین تحریر و کاغذ دارد، آن‌ها گفتند کاغذ برای برخی از اسناد ریاست جمهوری امن‌ترین وسیله است.
کارشناسان امنیتی معمولا نسبت به شبکه‌های کامپیوتری ناامن هشدار می‌دهند، اما اخیرا ناامنی‌ها به شکلی استراتژیک تبدیل شده است. دولت‌ها در حال حاضر به صورت کاملا مخفیانه با خرید تیم‌های هک، از کاربران جاسوسی می‌کنند. معمولا مجرمان از نقاط ضعف کامپیوترها برای آلوده کردن آن‌ها استفاده می‌کنند، اما دولت‌ها میلیاردها دلار صرف تیم‌های تحقیقاتی بزرگ می‌کنند و با شکیبایی به دنبال اهداف مختلف هستند. فردی به نام Costin Raiu که به بررسی این‌گونه خطرات می‌پردازد، در تجزیه و تحلیل آنتی‌ویروس کسپراسکای مشکلاتی را پیدا کرده است، او می‌گوید به هنگام لاگین کردن من احساس می‌کنم که تنها نیستم و حداقل توسط سه دولت نظارت می‌شوم.
این تهدیدی است که بسیاری از شرکت‌ها اخیرا با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند. دولت ایالت‌متحده اقدامات امنیتی گوگل را دور می‌زند و مخفیانه داده‌های مشتریان را جمع‌آوری می‌کند. سازمان جاسوسی بریتانیا تصویر وب‌کم میلیون‌ها نفر از کاربران یاهو را جمع‌آوری کرده است. ماه دسامبر گذشته، براد اسمیت وکیل ارشد مایکروسافت گفت من هیچ تفاوتی بین بدافزارها و جاسوسی مخفیانه‌ی دولت‌ها نمی‌بینم. بنابراین مایکروسافت به همراه گوگل و یاهو تا حد زیادی استفاده از رمزگذاری را گسترش دادند.
ما در زمانی زندگی می‌کنیم که شرکت‌ها در حال تبدیل شدن به مهره‌هایی برای جنگ‌های سایبری هستند و با استفاده از این نظارت‌های مخفیانه نه تنها افراد، کسب‌وکارها بلکه ممکن است ملتی به خطر بیفتد.
آیا این بی‌اعتمادی به اینترنت و اجزای آن تاثیری روی کسب‌وکارها دارد؟ به عنوان مثال، شرکت چینی هواوی که در سال گذشته بزرگ‌ترین فروشنده‌ی جهان شده بود را در نظر بگیرید، سهم فروش این شرکت در شمال آمریکا ناچیز است، چرا که دولت آمریکا تا مدت‌های طولانی ادعا می‌کرد که این گوشی ناامن است و به عنوان تروجانی برای سرویس‌های اطلاعاتی چینی در نظر گرفته می‌شد.
همه‌ی مثال‌هایی که در بالا به آن‌ها اشاره کردیم نشان می‌دهد که چگونه اسناد فاش شده توسط ادوارد اسنودن کسب‌وکارها را تحت تاثیر قرار داده است. به لطف آگاهی نسبت به حریم خصوصی و مشکلاتی که در صورت نقض آن به وجود می‌آید مردم هم‌اکنون در مورد محصولات و شرکت‌های فناوری سوال‌هایی می‌پرسند که پیش از آن هرگز نمی‌پرسیدند. این‌که آیا این سرویس برای استفاده امن است؟ آیا می‌توانم به محصولات این شرکت اعتماد کنم؟
