سازمان سیا و پنتاگون برای اولین بار در سال ۱۹۸۰ شروع به آزمایش هواپیماهای بدون سرنشین کردند. هم‌اکنون دارپا (سازمان پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته‌ی دفاعی) و ارتش ایالت متحده، سیستمی با عنوان ARGUS-IS را توسعه داده‌اند که مجهز به دوربین‌های مداربسته‌ی ۱.۸ گیگا پیکسلی است. این سیستم می‌تواند جزئیاتی به کوچکی ۶ اینچ معادل ۱۵ سانتی‌متر را از ارتفاع ۲۰۰۰۰ پا معادل ۶ کیلومتر ببیند. وضوح تصویر به اندازه‌ای است که شما می‌توانید افرادی را که در حال عبور از خیابان هستند، ببینید و حرکت بازوها و نوع لباسی که پوشیده‌اند را تشخیص دهید.
Yiannis Antoniades طراح آرگوس معتقد است که مردم باید از این قابلیت فوق‌العاده آگاه باشند.
منطقه‌ی وسیعی به طور مداوم تحت کنترل و نظارت است!
آرگوس می‌تواند در هربار عکس‌برداری مساحت ۱۰ مایل مربع، معادل ۲۵ کیلومتر مربع را تحت پوشش قرار دهد. به عنوان مثال اگر در بالای شهر نیویورک قرار داشته باشد می‌تواند نیمی از منهتن را هم زیرنظر بگیرد. یک آرگوس معادل ۱۰۰ هواپیمای تجسسی بدون سرنشین است که می‌تواند تصویری از یک شهر را در یک بار پرواز ذخیره کند.
آرگوس در اساطیر یونانی، نام یکی از قهرمانانی بود که صد چشم در بدنش داشت، بنابراین یک نام مناسب برای این دوربین ۱.۸ گیگاپیکسلی با ۳۶۸ سنسور کوچک است که با ۴ لنز تلسکوپی روی زمین متمرکز می‌شود. آرگوس ویدیوهای هر سنسور را با هم ترکیب می‌کند و حدود ۶ پتابایت و یا ۶۰۰۰ ترابایت داده‌ی ویدیویی در روز تولید می‌کند.
به طور کلی سیستم آرگوس روزانه یک میلیون ترابایت داده تولید می‌کند که همه‌ی آن‌ها توسط ارتش ایالت متحده برای استفاده در آینده ذخیره می‌شود، بیشتر این داده‌ها که در واقع ابَرداده هستند مختصات و ویژگی‌های شناسایی‌شده از هزاران اشیایی هستند که دنبال می‌شوند.
برخی از پردازش‌ها داخل آرگوس یا هواپیماهای بدون سرنشین انجام می‌شود، اما بسیاری دیگر از پردازش‌ها روی زمین و با استفاده از یک ابررایانه انجام می‌شود. نتیجه‌ی نهایی مجموعه‌ای است که می‌توان بر روی آن زوم کرد و به صورت کاملا واضح مناطق مختلف را دید. تحلیلگران می‌توانند بیش از ۶۵ پنجره را همزمان روی این ابررایانه کنترل کنند.
نرم‌افزار این سیستم Persistics است که از قابلیت‌های "هوش، نظارت و شناسایی" برخوردار است و می‌تواند اشیا را بر روی زمین شناسایی کند و هر جسمی را که در حال حرکت است تا هر جایی که می‌خواهد دنبال کند.
سال ۲۰۱۲ کنگره آمریکا لایحه‌ی آزادی پرواز هواپیماهای بدون سرنشین را بر فراز خاک آمریکا تصویب کرد، براین اساس کارشناسان پیش‌بینی کرده‌اند که تا سال ۲۰۲۰ حدود ۳۰۰۰۰ هواپیمای بدون سرنشین در آسمان آمریکا وجود خواهد داشت.
مری کامینگز یکی از محققان MIT می‌گوید:
ما در حال حرکت به سمت جامعه‌ی شدیدا الکترونیکی هستیم که در آن تمام جنبش‌ها و حرکت‌های ما در حال ردیابی و کنترل است.
به لطف سطح بالایی از جزئیات، کاربران می‌توانند داده‌ها را جمع‌آوری کنند و در هر نقطه فیلم که خواستند افراد را ردیابی کنند. تمام داده‌ها را می‌توان با دیگر داده‌های سازمان‌ها ترکیب کرد و مردم را شناسایی کرد. سازمان‌ها می‌توانند داده‌ها را جمع‌آوری کنند و سپس آن‌ها را با داده‌های تلفن همراه، داده‌های موقعیت مکانی و غیره یکپارچه‌سازی کنند.
با نظارت بر رفت‌وآمد افراد، پایگاه داده قادر هستند تا پرونده‌ای برای هر فرد بسازند که شامل دوستانی که با آن‌ها دیدار می‌کند، کافه‌هایی که برای استراحت انتخاب می‌کند، پزشکانی که به آن‌ها مراجعه می‌کند، عبادتگاه‌ها یا موسساتی که می‌رود و کسانی که همان زمان در این مکان‌ها حضور دارند و غیره. کامپیوتر از طریق همین داده‌ها الگوهای مشکوک را پیدا می‌کند و هنگامی که الگوریتم‌ها زنگ هشدار را به صدا درآوردند نظارت‌ها بسیار گسترده‌تر می‌شوند.
محمد جواد حیدری پرچکوهی
