آیا میتوان ادوارد اسنودن را بعنوان یکی از عوامل غیرمستقیم بمبگذاریهای اخیر فرانسه دانست و سرزنش کرد؟ اگر از مدافعان ایدهی نظارت بر حریم خصوصی بپرسید با اطمینان کامل، پاسخشان بلی است.
آنها معتقدند که افزایش محبوبیت استفاده از ارتباطات رمزنگاری شده، پس از افشای چندین گیگابایت اطلاعات محرمانه از سازمان NSA در سال ۲۰۱۳ منجر به سختتر شدن شناسایی تروریستها در جهان شده است. آنها عمیقا بر این باورند که بدون ادوارد اسنودن، شناسایی تروریستها کار سادهتری بود.
با این وجود به تازگی تحقیقی منتشرشده است که نشان میدهد، رمزنگاری ارتباطات گروههای تروریستی در طی این مدت افزایش چندانی نداشته است. Flashpoint Global Partners، شرکتی که متخصص شناسایی تهدیدات موجود در وب عمیق است، این تحقیقات را انجام داده و یافته است که:
روشهای مورد استفاده توسط گروهکهای تروریستی، بالاخص داعش، از زمان افشای اطلاعات توسط ادوارد اسنودن، افزایش نیافته است.
روز دوشنبهی گذشته، John Brennan مدیر سازمان CIA از افشای غیرمجاز اطلاعات اظهار تاسف کرد و آن را عامل اصلی پیچیدهتر شدن شناسایی تروریستها دانست. هرچند او مستقیما از اسنودن نام نبرد ولی مشخصا اظهار نظر او دربارهی وی بود.
در ادامهی این اتهامها، شهردار لندن، Boris Johnson، بود که با اشاره مشخص به ادوارد اسنودن او را متهم به حمایت از تروریستها کرد و گفت:
برای برخی، ادوارد اسنودن یک قهرمان است. ولی برای من اینچنین نیست. برای من او کسی است که به یک سری از کثیفترین مردمان جهان کمک میکند، دستگیر نشوند.
خانم Neema Singh Guliani یکی از اعضای هیئت مققنهی اتحادیه آزادیهای مدنی آمریکا، واکنش شهردار لندن را واکنشی احساسی دانسته و میگوید:
ما چنین رفتارهایی را در گذشته، بالاخص در زمان وقوع حملات تروریسی به کرّات دیدهایم. گرایش شدیدی برای تحمیل نظارتهای گسترده بر حریم خصوصی که منجر به محدود کردن آزادیهای مدنی میشوند وجود دارد.
Neema معتقد است که چنین نظراتی علیه رمزنگاری اطلاعات، به سادگی نشاندهندهی تاثیر تکنولوژی و سیاستگذاریهای مختلف بر زندگی مردم آمریکا و اروپا نیستند.
ما درخواستهای زیادی برای بازگردانی نظارت بر مردم در ازای خنثی سازی حملات تروریسی دریافت میکنیم ولی جالب اینجاست که تحقیقات ما نشان میدهد با اینکار لزوما حملات تروریستی خنثی سازی نمیشوند.
دلیل اینکه بعد از افشاسازی اسنودن، استفاده از رمزنگاری در بین تروریستهای افزایش چندانی نیافته است این است که آنها از گذشته، از این روشها مطلع بودهاند و از آنها استفاده میکردهاند. اسناد موجود حاکی از آن است که در سال ۲۰۱۰، القاعده در شبه جزیرهی عربستان، بخشی از مجلهی انگلیسی زبان به نام Inspire Magazine را به شرح اهمیت رمزنگاری اختصاص داده است.
در سال ۲۰۰۷، سالها قبل از افشاگری اسنودن، نرمافزاری به نام اسرارالمجاهدین در یکی از تالارهای گفتگوی مشهور القاعده به نام الاخلاص (al-Ekhlaas) منتشر شد که برای رمزنگاری مکالمات و اطلاعات تبادل شده بین تروریستها مورد استفاده قرارمیگرفت و یا نرمافزار دیگری به نام رازهای مکالمه (Asrar al-Dardashah) که در فبریه سال ۲۰۱۳ منتشر شد و به تروریستها امکان رمزنگاری مکالمات خود در بسترهای ارتباطی همچون Paltalk، Google Chat،Yahoo، MSN و Pidginرا فراهم میکرد.
تحقیقات انجام شده توسط FlashPoint، با بررسی عبارتهایی همچون Snowden، encrypt، encryption، National Security Agency، PRISM، Dardashah و ... ثابت میکند که پس از انتشار این اسناد حتی گفتگو راجع به این موضوعات نیز افزایش نداشته است.
چند روز پیش از حملات تروریستی فرانسه اگر به خاطر داشته باشید جنجال رسانه ای راه افتاده بود پیرامون مخالفت ایران با سرو نوشیدنی الکلی در ضیافت نهار رییس جمهور فرانسه و اینکه شراب جزوی از فرهنگ فرانسه است و به هر قیمتی باید حفظ شود و هیچ مهمانی نمی تواند سنت دیرینه کشور را تغییر دهد و قص علی هذا... صرف نظر از این که شراب خواری واقعا چقدرمی تواند برای یک ملت ارزشمند باشد(!) ، با اطمینان می توان گفت که آزادی های اجتماعی و آزادی بیان ارزشی به مراتب بیشتر برای فرانسوی ها دارد. پس شاید عجیب به نظر برسد کشوری که مهد آزادی تمدن غربی شناخته می شود چطور به این سادگی آماده است تا اساسی ترین سنت خود را به حالت تعلیق در آورد!
از حزب نازی در آلمان هیتلری تا نیوکان های آمریکایی حسابی بر این فرمول تسلط دارند، و متاسفانه بارها در طول تاریخ تکرار شده است که با ترساندن مردم از دشمن خارجی و نا امنی و سوء استفاده از احساساتشان می توان آزادی های آنان را سلب نمود.
گفتمانی که در پی افشای مراودات دیپلماتیک در ویکی لیکس، توسط اتاق های فکر نهاد های امنیتی آمریکا تدوین شد و شخص ژولیان آسانژ را نشانه رفت و وی را عامل ریخته شدن خون بیگناهان معرفی کرد، اکنون بازتولید شده است و ادوارد اسنوودن را مسول عملیات تروریستی معرفی می کند تا افتضاحات سیاسی در حمایت از داعش را لاپوشانی نماید و با فرافکنی اذهان را منحرف کرده و حکومت پلیسی را حامی مردم معرفی کند.
به گفته خود بنجامین فرانکلین آمریکایی؛ کسانی که آزادی های خود را برای امنیت تسلیم می کنند، شایسته ی داشتن هیچ کدام نیستند.