از آغاز سال ۲۰۰۸ که کرم کانفیکر در ۵ نسخه مختلف به وجود آمد، ناشناخته ماندن سازندگان این کرم، آن‌ها را از مجازات دور نگه داشت. کاربران زیادی ناآگاهانه به این کرم آلوده شدند و آن را پخش کردند و بنا به گزارش f-secure.com تا سال ۲۰۰۹ این کرم توانست در بین ۹ میلیون کامپیوتر پخش شود. همانطور که در مقاله‌ای از طرف محققان دانشگاه کالج لندن نیز توصیف شده بود، این قدرت تکثیر را می‌توان با پدیده مشابه دیگری مقایسه کرد، یک بیماری به ظاهر غیرقابل درمان به نام HIV. ارتباط این دو را می‌توان در توانایی گسترش آن‌ها موسوم به "گسترش ترکیبی" یافت.
HIV برای گسترش یافتن می‌تواند از دو روش انتقال سلول به سلول و یا انتقال از طریق جریان خون استفاده کند. محققان UCL به رهبری چانگ ونگ یانگ، دو روش گسترش یافتن کانفیکر از طریق اینترنت (مشابه انتقال همراه با جریان خون) و شبکه محلی (مشابه انتقال سلول به سلول) را با یکدیگر مقایسه کرده‌اند. این محققان مدلی بر اساس این دو روش انتقال ایجاد کردند و متوجه شدند همانطور که انتظار می‌رفت، این کرم دقیقا به روش ویروس HIV عمل می‌کند؛ همانند زمانی که سیستم دفاعی بدن دیگر قادر به انجام وظیفه خود نیست و این نقیصه موجب ایجاد عفونت‌های مرگبار می‌شود.
یانگ در مقاله ای در مجله بیولوژی PLOS این چنین نوشته است:
این مدل نشان می‌دهد که گسترش ترکیبی یکی از ویژگی‌های اساسی افرادی با HIV مثبت است. این نتیجه‌گیری پیامد‌های قابل توجهی برای استراتژی‌های درمانی آینده در برابر HIV خواهد داشت."مدل ما نشان می‌دهد که انسداد کامل انتقال سلول به سلول می‌تواند مانع از پیشروی ایدز شود.
HIV و کرم کانفیکر هر دو حرکتی تعادلی بین شیوه‌های انتقال سلول به سلول/کامپیوتر به کامپیوتر و انتقال از جریان خون/ طریق اینترنت را دارا می‌باشند. هرچند که انتقال سلول به سلول بیشترین شانس موفقیت را دارد اما بازه اهداف بالقوه آن بسیار کم است. با این حال گسترش ویروس در مقیاس جهانی باعث ایجاد دسترسی به مجموعه بزرگی از اهداف می‌شود، اما این موضوع احتمال موفقیت در رسیدن به هدف را کاهش می‌دهد. چندی پیش یانگ مقاله‌ای را منتشر کرد که در آن نحوه گسترش عظیم کرم‌ها (مانند کانفیکر) در سراسر اینترنت را توسط گسترش ترکیبی شرح داده بود.
یانگ در ادامه چنین صحبت‌های خود را تکمیل می‌کند:
نتایج ما نشان می‌دهند که نحوه شیوع کرم کانفیکر مثالی از یک گسترش ترکیبیِ شدید است که در هرکدام از مدل‌های مختلفی که بررسی شده، با ایزوله سازی، این گسترش متوقف می‌شود. این نوع استراتژی گسترش ترکیبی می‌تواند برای اموری مانند انتشار اطلاعات در یک جامعه بزرگ سودمند واقع شود.
