گوگل به تازگی برنامه‌ی نرم افزاری طراحی کرده است که می‌تواند با استفاده از هوش مصنوعی نقاشی های بسیار جالبی را از روی تصاویر مختلف طراحی کند. در پیاده سازی این نرم افزار از شبکه های عصبی استفاده شده که قبلا در سیستم جست وجوی متن از روی عکس گوگل بهره گرفته شده است.
به نقل از وبلاگ رسمی گوگل، این شبکه‌ی عصبی می‌تواند ویژگی های خاص یک تصویر را شناسایی کرده و بر اساس این ویژگی ها، عکس های مرتبط و نتایج جستجوی متنی مربوط به آن را در اختیار کاربران قرار دهد. برنامه‌ی یاد شده نیز به گونه ای طراحی شده است که می‌تواند ویژگی های اصلی و مهم یک تصویر را شناسایی کرده و با تکرار این ویژگی‌ها نقاشی های جدیدی را طراحی کند. برای مثال یک ابر و یا یک پرنده را در عکس تشخیص داده و با کشیدن پرنده و ابرهای بیشتر نقاشی‌های جالبی را طرح می‌کند.
این برنامه از الگوهای جالبی در طراحی استفاده می‌کند. مثلا تصویر گیاهان را به حیوانات و یا حشره ها تغییر می‌دهد و یا اگر یک درخت ظاهری شبیه به یک ساختمان داشته باشد آن را شبیه یک ساختمان طراحی می‌کند و اشیای اطراف آن را نیز به همین شکل تغییر می‌دهد.
در واقع گوگل نرم افزاری طراحی کرده است که می‌تواند مانند شما به آسمان و ابر ها و تصاویر مختلف خیره شده و البته تصویر آن ها را نیز بکشد.
محققین میلیون ها عکس و تصویر را به شبکه های عصبی می‌خورانند تا بتوانند اشیای موجود در تصاویر را تشخیص دهند. هدف از این فرآیند کمک به تقویت سیستم بینایی کامپیوتر است تا بتواند تفاوت میان اشیا را تشخیص داده و در این مورد خاص، تصاویر را مشابه به تفسیری که انسان دارد، تجسم کند. سیستم نرم افزاری جدید گوگل می‌تواند اشکال داخل تصاویر را نیز تشخیص دهد درست مانند زمانی که ما شکل یک حیوان را داخل ابر تشخیص می‌دهیم.
این شبکه‌ی عصبی از ۱۰ تا ۳۰ لایه نورون های عصبی تشکیل شده است. نحوه‌ی کار به این صورت است که تصویر به اولین لایه داده می‌شود و هر لایه با لایه‌ی بعدی خود در ارتباط خواهد بود تا زمانی که پاسخ مسئله در لایه‌ی پایانی تولید شود.
لایه های اولیه ویژگی های ساده‌ای مانند لبه های تصویر را تشخیص می‌دهند و در لایه های میانی جزییات بیشتری از عکس شناسایی می‌شود. لایه‌های پایانی نیز تمامی اطلاعات لایه‌های پایین‌تر را جمع‌آوری کرده و به نتیجه می‌رساند.
یکی از چالش های شبکه‌های عصبی درک چیزی است که واقعا در این لایه ها اتفاق می‌افتد. می‌دانیم که هر لایه بعد از اموزش، نتایجی را استخراج می‌کند و لایه های بعدی نیز به این نتیجه گیری ها اضافه می‌کنند تا جاییکه لایه‌ی آخر تشخیص می‌دهد عکس مربوط به چه چیزی است.
محققان معتقدند برای پیدا کردن جواب این مسئله باید برعکس عمل کنیم و ببینیم شبکه های عصبی چگونه تصاویر را تجسم می‌کنند. نکته‌ی جالب این است که شبکه های عصبی آموزش دیده به اطلاعات کمی نیاز دارند تا بتوانند تصاویر مشابه را تولید کنند. برای مثال از سیستم عصبی خواسته می‌شود تا بر اساس تصویری از بزهای کوهی که به لایه های پایین تر شبکه تزریق شده است تصویر دیگری را طراحی کنند و سیستم تصویر مشابهی را تولید می‌کند. می‌توانید نتیجه را در تصویر زیر مشاهده کنید.
قسمت جالب کار زمانی است که تصاویر پیچیده تر می‌شوند. در این حالت محققان مثل همیشه تصویری را به سیستم می‌دهند ولی از ان می‌خواهند چیزی را که در تصویر تشخیص داده است تکرار کند. این تکنیک خلاقیت بیشتری به نقاشی های برنامه می‌دهد.
زمانی که یک ابر مانند پرنده به نظر می‌رسد، شبکه ان را بیشتر به پرنده شبیه می‌کند. لایه های بعدی نیز به این نتیجه گیری کمک کرده و در نهایت تصویر یک پرنده نقاشی می‌شود.
اینکه این شبکه های عصبی چگونه می‌توانند ورودی های مختلف را دسته بندی کرده و خروجی تولید کنند، انسان را هیجان زده می‌کند اما نکته‌ی جالب‌تر اینجاست که برخلاف نظر عده ای که معتقدند هوش مصنوعی احساسات انسانی را از بین خواهد برد، در این مورد شبکه های عصبی در خدمت هنر و هنرمندان قرار گرفته اند و حتی خلاقیت را نیز به نتیجه‌ی کار خود اضافه کرده اند.
مطالب جالبی بود