بعد از ظهرهای دلگیر جمعه، گروهی از بچه های مدرسه‌ی ابتدایی لپ تاپ خود را برمی‌دارند و برنامه نویسی می‌کنند.
این گروه از بچه های ۶ ساله‌ی هنگ کنگی هر هفته جمعه ها دور هم جمع می‌شوند و برنامه نویسی یاد می‌گیرند. این بچه ها درس هایی یاد می‌گیرند که در دروس معمول مدارس وجود ندارد و بیشتر برای یادگرفتن مهارتی است که در آینده به دردشان بخورد.
میشل سان ( Michelle Sun) بانی ۲۸ساله‌ی این طرح است که پروژه‌ی خود را اولین آکادمی کدنویسی می‌داند.
در مدرسه‌ی کدنویسی بچه ها زیاد خسته نمی‌شوند. در این کلاس ها بیشتر روی مفاهیم کدنویسی تمرکز می‌شود تا دانش آموزان بتوانند پایه و اساس آن را یاد بگیرند. مثلا زبان برنامه نویسی جاوا اسکریپت را یاد می‌گیرند که از بسیاری از برنامه های کاربردی پشتیبانی می‌کند.
میشل تلاش بسیاری می‌کند تا کودکان را به برنامه نویسی علاقمند کند. کلاس او خیلی پر سرو صداست اما میشل به مهربانی با بچه ها رفتار می‌کند.
دنیای امروز، دنیای اطلاعات است
میشل سان متولد هنگ کنگ است و تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه‌ی تیزهوشان گذرانده است. بعد از اتمام مدرسه نیز به دانشگاه شیکاگو رفته و در کالیفرنیا مشغول به کار شده است. البته تا قبل از اینکه به چین برگشته و مدرسه برنامه نویسی خود را باز کند.
زمانی که من دانش آموز بودم هدف از آموزش بچه ها این بود که دانش جدیدی به آن ها یاد داده بدهند و برای مطمئن شدن از فرآیند یادگیری نیز آزمونی از آن ها بگیرند. اما اکنون اوضاع کاملا فرق کرده است.
تجربه‌ی کاری که او در سیلیکون ولی داشته است، نشان می‌دهد که در دنیای امروز زمینه‌ی پیشرفت برنامه نویسان بخصوص برنامه های موبایل بسیار زیاد است. این طور که مرکز تحقیقاتی Juniper Research در آخرین گزارش خود اعلام کرده است، مجموع درآمدهای برنامه های کاربردی تلفن همراه در گستره‌ی جهانی از مقدار ۴۷ میلیارد دلار درسال ۲۰۱۴ به ۹۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۹ خواهد رسید. که البته نیمی از این بازار متعلق به آسیا و بویژه کشور چین است.
اقتصاد نوین
هنگ کنگ یکی از شهرهای طرفدار تکنولوژی در جهان است. بر اساس آمار ۸۵ درصد از مردم این شهر به پهنای باند بالا دسترسی دارند. با این وجود نظام آموزش و پرورش چین چندان با عصر دیجیتال همپا نشده است. در این نظام اموزشی حداقل سواد لازم برای استفاده از کامپیوتر به کودکان یاد داده می‌شود اما بر اساس گفته‌ی معلمان مهارت کدنویسی در آن کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. برنامه‌ی درسی این کشور برای مشخص شدن دروسی که باید در مدارس تدریس شوند در سال ۱۹۹۹ بروز شده است! همین باعث می‌شود تا برنامه های درسی دانش آموزان برای زمان حال مناسب نباشد.
کودکانی که در این دوره ها شرکت می‌کنند باید بر اساس سن‌شان مبلغی مابین ۷۷۵ و ۱۳۰۰ دلار برای مدت ۱۲ هفته بپردازند. این مبلغ برای بیشتر خانواده های چینی که اکثرشان ماهانه فقط ۳۰۰۰ دلار حقوق می‌گیرند، عملا غیر قابل پرداخت است. برای همین دولت چین سعی می‌کند تا برنامه نویسی را به یکی از دروس اصلی مدارس تبدیل کند.
وزیر اطلاعات چین در این‌باره می‌گوید:
ما می‌خواهیم تا درس برنامه نویسی به یکی از دروس اصلی دانش آموزان دوره‌ی متوسطه تبدیل شود تا ان ها را برای زندگی در دنیای دیجیتال آینده آماده کنیم. مشخص نیست که این کار چه زمانی انجام خواهد گرفت ولی در عرض چند سال اخیر باید انجام پذیرد .
روند جهانی در این زمینه چگونه است؟
کشورهای دیگر منطقه از جمله استرالیا و سنگاپور نیز قصد دارند تا برنامه نویسی را به یکی از درس های اجباری مدارس تبدیل کنند. این در حالی است که کشورهای اروپایی از ماه ها پیش به فکر این موضوع بوده اند. در ماه سپتامبر دولت انگلستان درسی به نام " اصول اولیه برنامه نویسی" را بعنوان یکی از درس های اصلی پایه‌ی اول دبستان قرار داد تا به کودکان بالای ۵ سال آموزش داده شود.
جمهوری استونی نیز چند سال پیش تصمیم گرفته است تا کودکان را از همان سنین پایین با برنامه نویسی آشنا کنند. در هنگ کنگ مدارس فوق برنامه ای برای آموزش کودکان تاسیس شده است که در ابتدا سعی می‌کنند مهارت برنامه نویسی موبایل را به کودکان آموزش دهند و بعد ها نیز با اصول دیگر برنامه نویسی آشنا کنند.
یادداشت مترجم: ما نیز باید بپذیریم که برنامه نویسی در سال‌های پیش‌رو اصلی‌ترین مهارتی خواهد بود که هر انسانی باید داشته باشد. پس بیایید از همین امروز برای قوی تر کردن نسل آینده‌مان تلاش کنیم.
