وقتی همه‌ی دنیای اطرافمان با سرعت سرسام‌آوری به سوی آینده در حرکت است، مکث کردن و به گذشته سفر کردن عجیب به نظر می‌رسد. با این همه، این موزه‌ی کامپیوتر دانشگاه تبریز است که با کلکسیون کامپیوترهایی که از سال ۱۳۵۴ وارد کشور شده‌اند، ناخودآگاه شما را به دورانی پرتاب می‌کند که برای اجرای یک برنامه‌ی ساده‌ی کامپیوتری باید ساعت‌ها در مقابل دستگاهی باندازه‌ی یک یخچال ساید‌بای‌ساید منتظر می‌نشستید.

داستان شکل‌گیری موزه‌‌ی کامپیوتر دانشگاه تبریز به زمانی برمی‌گردد که آقای آیدین یدرنجی، یکی از کارمندان مرکز فناوری اطلاعات دانشگاه، برای یافتن برخی قطعات کامپیوتری مورد نیازش به انبار دانشگاه می‌رود. او که در میان صدها قطعه‌ی از کار افتاده به دنبال سخت‌افزار مورد نیاز خود بوده، ناگهان با یافتن کامپیوترهای قدیمی از نسل‌ها و برندهای مختلف، حیرت‌زده می‌شود.

او با رای‌زنی و تلاش‌های بسیار، در نهایت موفق می‌شود تا انبار دانشکده را مرتب کرده و فضای مناسبی برای نمایش این ریش‌سفیدهای تکنولوژی پیدا کند.

بچه‌های زمانا در موزه کامپیوتر دانشگاه تبریز- به ترتیب از سمت چپ: آقای مهندس رنجی، مریم نصراللهی، مهری سیاه‌ریش، سعید چوبانی، مسعود اقدسی‌فام، خیام صالحی، محمد حسین جاوید

در این موزه می‌توان کامپیوترهایی همچون IBM 4381 که یک پردازنده‌ی ۶۴مگابایتی است و در سال ۱۹۸۳ معرفی شده، کنترولرهایی از شرکت آمریکایی Comparex، کارت‌های پانچ برنامه نویسی، کامپیوتر شخصی پروفسور آیاز عیسی‌زاده در سال‌های ۱۹۸۵ که اولین PC ساخته شده برای سیستم عامل UNIX بوده و توسط آزمایشگاه بل آمریکا معرفی شده بود، کتابچه‌ها و دستورالعمل‌های برنامه نویسی، حافظه‌های ذخیره‌سازی عظیم‌الجسه و بسیاری قطعات سخت‌افزاری دیگر را یافت.

ترمینال پردازنده‌ی IBM سری 4300

پردازنده ۶۴ مگابایتی IBM 4381

دفترچه راهنمای IBM

 ذخیره سازی اطلاعات به سبک گذشته

منطقه خطرناک! فقط متخصصان دست بزنند!

IBM Terminal

حافظه‌های ذخیره‌سازی

کامپیوتر شخصی پروفسور عیسی‌زاده در سال ۱۹۸۵

در نهایت اینکه امیدواریم با توجه بیشتر دانشگاه تبریز بر روی این موزه و توسعه‌ی هرچه بیشتر آن، بتوان این اتاق کوچک را به یکی از موزه‌های جذاب و علمی کشور تبدیل کرد.