ما به طور مداوم از گوشی‌های هوشمند خود برای ارسال پیامک، چت، رسانه‌های اجتماعی و ... استفاده می‌کنیم. در حالی‌که به نظر می‌رسد این اتفاق نتیجه‌ی عصرتکنولوژیک کنونی است، مطالعات دانشمندان نورث وسترن نشان می‌دهد که این وابستگی ممکن است نشانه‌ای از افسردگی باشد.

این مطالعه که در مجله‌ی تحقیقات پزشکی اینترنت منتشر شده است شامل تجزیه و تحلیل مکان‌های GPS و میزان استفاده‌ی ۲۸ نفر از تلفن‌های همراه‎‌شان است. داده‌های مکان‌ و میزان استفاده از تلفن همراه این ۲۸ نفر به مدت دو هقته هر پنج دقیقه مورد بررسی قرار گرفت.

این یافته‌ها نشان می‌دهندکه میانگین استفاده از تلفن‌همراه برای افراد افسرده روزانه حدود ۶۸ دقیقه است و در مقایسه با آن افراد غیرافسرده حدود ۱۷ دقیقه از تلفن همراه خود استفاده می‌کنند. این داده‌ها نحوه‌ی استفاده‌ی شرکت‌کنندگان را فاش نمی‌کنند، به عبارت بهتر محققان نمی‌دانند در این مدت شرکت‌کنندگان در حال گشت‌وگذار روی شبکه‌های اجتماعی هستند، با دوستان‌شان صحبت می‌کنند و یا در حال گیم بازی کردن هستند.

آن‌ها معتقدند مردم به احتمال زیاد از گوشی‌های خود برای جلوگیری از فکر کردن در مورد مشکلات، احساسات دردناک و روابط بد خود استفاده می‌کنند.

برنامه‌ی اندرویدی ربات بنفش برای جمع‌آوری داده‌ها توسعه داده شده است.

علاوه بر این محققان دریافتند کسانی‌که فاقد یک برنامه‌ی منظم هستند و کسانی‌که بیشتر وقت خود را در خانه می‌گذرانند و علاقه‌ی کمتری به جاهای مختلف دارند، روز به روز بیشتر در معرض خطر افسردگی قرار می‌گیرند.

داده‌ها نشان می‌دهند افراد افسرده تمایلی برای رفتن به مکان‌های مختلف ندارند، آن‌ها ترجیح می‌دهند که عقب‌نشینی کنند و انگیزه یا انرژی برای بیرون رفتن و انجام کارهای  مختلف را ندارند.

شرکت‌کنندگان این مطالعه‌ی دو هفتگی در ابتدا یک پرسشنامه استاندارد اندازه‌گیری سطح افسردگی را پر کردند. از ۲۸ نفر شرکت‌کننده، حدود ۱۴ نفر هیچ نشانه‌ای از افسردگی نداشتند و ۱۴ نفر بقیه از افسردگی خفیف تا شدید برخوردار بودند.

هنگامی که نظرسنجی تکمیل شد، سهراب صائب -یکی از دانشمندان فوق‌‌دکترا در طب پیشگیری- الگوریتمی توسعه داد که از GPS استفاده می‌کرد و داده‌هایی را از تلفن‌همراه جمع‌آوری می‌کرد، سپس این برنامه‌ی اندرویدی روی گوشی‌های این افراد نصب شد و شروع به جمع‌آوری اطلاعات آن‌ها کرد.

داده‌های این پژوهش می‌تواند در آینده برای نظارت بر افرادی که در خطر ابتلا به افسردگی هستند مورد استفاده قرار گیرد. صائب معتقد است:

ما مطمئنیم با تشویق مردم به بازدید از مکان‌های بیشتر در طول روز، داشتن یک برنامه‌ی منظم و یا کاهش استفاده از تلفن‌همراه بسیاری از نشانه‌های افسردگی را کاهش خواهیم داد. تحقیقات ما در این زمینه ادامه پیدا خواهد کرد، ما در آینده بررسی خواهیم کرد که آیا با از بین رفتن رفتارهای مرتبط با افسردگی، این بیماری به کل نابود خواهد شد و یا نقشی در بهبود زندگی مردم خواهد داشت؟

آیا این‌گونه تحقیقات ناقض حریم خصوصی افراد نیستند؟

اما نکته‌ی مهم این‌‌‌ است که تحقیقاتی مانند این، که با جمع‌آوری اطلاعات افراد شروع می‌شوند یک شمشیر دولبه هستند. از یک طرف افرادی مانند صائب با استفاده از داده‌ها فرصت پیدا می‌کنند تا به صورت عینی بر افرادی که در معرض خطر افسردگی هستند نظارت کنند و توصیه‌هایی را برای آن‌ها ارسال کنند. توصیه‌های مانند این‌که از خانه خارج شوند و یا کمتر از تلفن‌همراه خود استفاده کنند و ... . از سوی دیگر هر اطلاعاتی از ما در اینترنت ممکن است بر علیه‌مان استفاده شود.